Η Δώρα Τσαμπάζη, σε απόσπασμα που προβλήθηκε τη Μεγάλη Τετάρτη 16 Απριλίου, μίλησε στην εκπομπή Super Κατερίνα και συγκίνησε μιλώντας για τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη, που έφυγε από τη ζωή πριν τρία περίπου χρόνια.
Για όσους δεν γνωρίζουν, ο Ολυμπιονίκης έφυγε από τη ζωή το 2022 σε ηλικία 43 ετών, ύστερα από μια δύσκολη διετή μάχη με το καρκίνωμα nut, αφήνοντας πίσω την σύζυγό του και τα δύο τους παιδιά, την Ελεάννα και τον Γιώργο. Η ίδια, μέχρι και σήμερα δεν τον ξεχνά λεπτό ενώ όπως έχει εξομολογηθεί στην κόρη της λείπει πολύ, ενώ στον γιο τους, λείπει η φιγούρα του πατέρα του.
Η Δώρα Τσαμπάζη λοιπόν, μίλησε για τον χαμό του συζύγου της, λέγοντας στην εκπομπή: «Δεν είμαι η μόνη που μεγαλώνω τα παιδιά μόνη μου, είμαστε πάρα πολλές, το λέω πάρα πολλές φορές ότι οι μονογονεϊκές οικογένειες είναι μια πραγματικότητα στην Ελλάδα και όπως και εγώ, προσπαθούμε και δίνουμε καθημερινά την μάχη έτσι ώστε τα παιδιά μας να κοιμούνται το βράδυ ευτυχισμένα και ήρεμα.
Ακόμη και όταν δεν είμαι δυνατή, βρίσκω τη δύναμη. Πρώτα για εμένα, γιατί αν τα παιδιά δεν έχουν μια ήρεμη και δυνατή μαμά δεν θα είναι και αυτά ποτέ ήρεμα. Πρέπει να καταλάβει ο κόσμος ότι το πένθος είναι μια ξεχωριστή διαδικασία, η απώλεια, που την βιώνει κάθε άνθρωπος ξεχωριστά, ακόμη και όταν οι ίδιοι οι άνθρωποι πεθαίνουν για το ίδιο το πρόσωπο.
Πρέπει να δείχνουμε ενσυναίσθηση και σεβασμό σε αυτή την διαδικασία του καθενός, η οποία δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει. Ειδικά σε αυτούς τους ανθρώπους που είναι ακόμα σε σοκ, εννοώ τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών, που είναι ακόμα σε σοκ και είναι ακόμα σε μηχανισμό επιβίωσης και δεν ξέρουμε ποτέ αν αυτοί οι άνθρωποι καταφέρουν να πενθήσουν ουσιαστικά. Σε αυτές τις περιστάσεις εγώ συμβουλεύω τη σιωπή, αν δεν έχεις να πεις κάτι, μην πεις γιατί δεν ξέρεις.
Προστίθονται τα χρόνια που δεν είσαι δίπλα στον άνθρωπό σου, αυτό δεν αλλάζει, η απόσταση πάντα θα μεγαλώνει. Αυτό όμως το οποίο αρχίζει και επουλώνεται είναι η πραγματικότητα, μέρα με τη μέρα μπορείς να τα καταφέρεις, όταν βλέπω τα παιδιά μου καταλαβαίνω ότι μπορώ να τα καταφέρω, χρωστάω στον άνθρωπό μου να συνεχίσω να χαμογελάσω ξανά. Η ζωή είναι ένα πολύτιμο δώρο. Έχω στήριγμα τους γονείς μου και είμαι πολύ ευγνώμων».
Πηγή: govastileto.gr
