Ο Αχιλλέας Νταβέλης σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο SDNA: Πρόσωπα και καταστάσεις που έφεραν την άνοδο, το πλάνο της επιστροφής, η αναγέννηση των ακαδημιών αλλά και η επανασύνδεση του κόσμου με την ομάδα!
Λίγες μόλις ημέρες μετά την φιέστα που «επισφράγισε» την πανάξια επιστροφή της ομάδας στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου μετά από τέσσερα χρόνια, ο πρόεδρος της ΑΕΛ μιλάει αποκλειστικά στο SDNA και ξεδιπλώνει το χρονικό της φετινής πορείας.
Του Γιώργου Βασιλειάδη
Ο ισχυρός άνδρας των «βυσσινί» ανοίγει τα χαρτιά του για τον στοχευμένο σχεδιασμό του καλοκαιριού και τις λεπτές ισορροπίες που κλήθηκε να διαχειριστεί, με αποκορύφωμα την στιγμή – κλειδί του Σεπτεμβρίου με την αλλαγή στην τεχνική ηγεσία και την επιλογή του Αλέκου Βοσνιάδη στο τιμόνι της ομάδας.
Παράλληλα, τοποθετείται για την επόμενη μέρα της ΑΕΛ, τα νέα δεδομένα που φέρνει η Super League, το «χτίσιμο» του ρόστερ, την νέα σελίδα στον τομέα των ακαδημιών αλλά και την πραγματικότητα σχετικά με τα σενάρια που κάνουν λόγο για πιθανή είσοδο νέου επενδυτή στο ιδιοκτησιακό σχήμα της θεσσαλικής ΠΑΕ.
Σε μια συζήτηση με πλούσιο ενδιαφέρον, δεν δίστασε να χαρακτηρίσει την επανασυσπείρωση του κόσμου ως το μεγαλύτερο επίτευγμα της θητείας του, δείγμα της αναγνώρισης στο πρόσωπο του, γεγονός που σηματοδοτεί μια νέα αρχή για τον ιστορικό σύλλογο της Λάρισας.
Ο λόγος στον ίδιο…
Η φετινή άνοδος της ΑΕΛ φάνηκε για πολλούς -εκ του αποτελέσματος- μια εύκολη υπόθεση. Πόσο αυτό ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίσατε;
«Πολλά πράγματα φαντάζουν αυτονόητα, αλλά μόνο έτσι δεν είναι. Από ιστορικής απόψεως, η άνοδος της ΑΕΛ ήταν μονόδρομος. Η Super League 2 είναι μια ιδιαίτερη κατηγορία με τεχνικές δυσκολίες και ανταγωνισμό, ο οποίος ενίοτε είναι αθέμιτος. Επίσης, εκλείπουν τα τεχνικά μέσα, όπως το VAR, όπως και οι τηλεοπτικές καλύψεις μέχρι και την περσινή σεζόν.
Η άνοδος της ΑΕΛ μόνο αυτονόητη δεν θα πρέπει να θεωρείται. Το μόνο που μπορούμε να θεωρήσουμε αυτονόητο είναι η ιστορία της ομάδας μας. Την προηγούμενη εβδομάδα, είδαμε το κοντράστ συναισθημάτων στον νότιο όμιλο ανάμεσα σε Καλαμάτα και Κηφισιά, όπου μια στιγμή μπορεί να κρίνει τον πρωταθλητή. Αν αντιπαραθέσουμε την συγκεκριμένη εικόνα με τον δικό μας όμιλο, θα διαπιστώσουμε την έγκαιρη οργάνωση της ομάδας μας σε όλους τους τομείς.
Όταν το καλοκαίρι η ΑΕΛ ολοκλήρωνε τις τελευταίες μεταγραφές της, την ίδια ώρα άλλες ομάδες ξεκινούσαν τον προγραμματισμό τους. Πιστεύω πως αυτό έπαιξε καθοριστικό παράγοντα στην φετινή επιτυχία. Δόξα τω Θεώ, η ΑΕΛ στελεχώθηκε με πολύ καλούς τεχνοκράτες».
Ας ξετυλίξουμε το κουβάρι της φετινής σεζόν από την αρχή. Τον περασμένο Σεπτέμβριο, πριν την έναρξη του πρωταθλήματος, ήρθε το αιφνιδιαστικό τέλος της συνεργασίας με τον Παύλο Δερμιτζάκη. Τι σας οδήγησε στην συγκεκριμένη απόφαση;
«Αρχικά, διατηρώ μια πολύ καλή σχέση με τον κ. Δερμιτζάκη. Ωστόσο, στην αρχή της φετινής σεζόν διέκρινα σταδιακά μια ασάφεια λεχθέντων και πραχθέντων. Δεδομένου πως η πίεση ήταν μεγάλη, δεν είχαμε την πολυτέλεια να αστοχήσουμε. Η επιτυχία δεν είναι ποτέ προδιαγεγραμμένη αλλά στο δικό μας πλάνο, η φετινή χρονιά είχε τον χαρακτήρα “double or nothing”.
Αν και η διοίκηση μας δεν συνηθίζει να παρεμβαίνει στο έργο του προπονητή, διαπιστώσαμε κάποιες αντιφάσεις και ανακολουθίες από το τέλος της περσινής χρονιάς. Μπορεί η απόφαση να προκάλεσε σοκ, αλλά σας διαβεβαιώ πως ήταν ζυγισμένη. Ήταν μια δύσκολη απόφαση, ανθρώπινα φορτισμένη».
Τι χαρακτηριστικά διακρίνατε στον Αλέκο Βοσνιάδη, που αποτέλεσε τον διάδοχο στον πάγκο της ομάδας;
«Πρόκειται για έναν άνθρωπο που σε κερδίζει από το πρώτο λεπτό με την ειλικρίνεια και την πραότητα του. Θα κάνει ακριβώς αυτό που θα σου πει και στις δύσκολες στιγμές θα σταθεί αρωγός. Τον εμπιστευτήκαμε και τον αφήσαμε να επιτελέσει το έργο του. Μην ξεχνάμε ότι απευθυνθήκαμε σε έναν άνθρωπο που, εκτός των άλλων, διαθέτει εμπειρία και ποδοσφαιρική γνώση. Δεν χαρακτηρίζεται άδικα ως ο “μετρ των ανόδων”.
Του ανήκει ένα μεγάλο μπράβο για την φετινή προσπάθεια, τόσο στην οργάνωση της ομάδας όσο και στην διαχείριση της. Φυσικά, σε βοηθάει να διαθέτεις ένα ποιοτικό και πλούσιο ρόστερ. Πάρα πολλοί παίκτες ήταν από το πάνω ράφι και αποτελούσαν πολυτέλεια για την Super Leaue 2. Δεν είναι καθόλου εύκολο ένας ποδοσφαιριστής που προέρχεται από την Super League να εμπιστευτεί ομάδα της δεύτερης κατηγορίας, αν δεν διαπιστώσει ένα σοβαρό πλάνο».
«Η πόρτα της ΑΕΛ θα είναι πάντα ανοιχτή στον κ. Βοσνιάδη»
Ωστόσο, πριν λίγες ημέρες ανακοινώθηκε επίσημα το τέλος της συνεργασίας με τον κ. Βοσνιάδη μετά την ολοκλήρωση της σεζόν. Ποιες ήταν οι συζητήσεις ανάμεσα σας, δεδομένου πως η απόφαση για χωριστούς δρόμους αποτέλεσε κοινή επιθυμία και των δυο σας;
«Η συμφωνία με τον κ. Βοσνιάδη τον Σεπτέμβριο ήταν συγκεκριμένη, ανεξαρτήτου αποτελέσματος. Ο ίδιος εξέφρασε την επιθυμία να μην συνεχίσει στην Super League. Πρόκειται για έναν άνθρωπο, απόλυτα συνειδητοποιημένο σε αυτό που κάνει. Είναι παράδειγμα προς μίμηση. “Αν ήθελα να κάνω τον προπονητή της Super League, θα το είχα κάνει εδώ και πολλά χρόνια”, μου είχε τονίσει χαρακτηριστικά στις συζητήσεις μας. Στην φιλοσοφία του επιβάλλεται να κάνει πρωταθλητισμό. Προτιμάει να κερδίζει 25 αγώνες κάθε χρόνο, παρά πέντε.
Ο κόσμος της ομάδας δέθηκε με τον ίδιο. Ο κ. Βοσνιάδης θα είναι πάντα αγαπητός στην ΑΕΛ. Η πόρτα είναι πάντα ανοιχτή για εκείνον. Τον θεωρώ κομμάτι της ομάδας και φίλο μου. Θα ήθελα να συνεχίσω μαζί του, όμως όταν αγαπάς έναν άνθρωπο δεν τον πιέζεις για πράγματα τα οποία δεν επιθυμεί ο ίδιος. Ζήσαμε ανεπανάληπτες στιγμές μαζί. Δεν υπάρχει διαζύγιο, απλώς είναι η κατάληξη μιας εξαιρετικής σχέσης».
Μια νέα σεζόν επρόκειτο να ξεκινήσει, με την ΑΕΛ να επιστρέφει στην φυσική θέση της. Ποια είναι η στρατηγική σας για την νέα χρονιά σε επίπεδο στελέχωσης του ρόστερ; Θα διατηρηθεί ο κορμός της περσινής ομάδας;
«Το οργανόγραμμα και το χτίσιμο της νέας ΑΕΛ θα ξεκινήσει μετά τις άγιες ημέρες του Πάσχα. Προφανώς ένα κομμάτι από τον φετινό κορμό της ομάδας θα διατηρηθεί. Το θεωρώ αυτονόητο και δίκαιο. Η ομάδα έχει την ευλογία κάποιων δεδομένων και σταθερών εσόδων, διόλου ευκαταφρόνητων. Πολλοί θεωρούν πως ο προϋπολογισμός στην Super League για ομάδες σαν την ΑΕΛ ήταν “μηδαμινός”, αλλά πρέπει να γνωρίζουν ότι έχουμε καταβάλλει σημαντικές οικονομικές δυνάμεις».
Κατά καιρούς διάφορα δημοσιεύματα έχουν συνδέσει την ΠΑΕ ΑΕΛ με σενάρια που φέρνουν αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς ενόψει της νέας χρονιάς. Ποια είναι η δική σας τοποθέτηση;
«Σέβομαι απόλυτα τον κ. Καϋμενάκη, περί του οποίου γίνεται λόγος στα εν λόγω δημοσιεύματα, όμως θεωρώ άδικο και αισχρό τέτοια σενάρια να φεύγουν από το επίπεδο του καφενείου και να γίνονται αντικείμενο δημοσιευμάτων σοβαρών ιστοσελίδων. Ο ίδιος διέψευσε κάθε σενάριο και τον τιμάει απόλυτα η στάση του.
Θα είμαι ειλικρινής. Αν βρεθεί κάποιος με μεγαλύτερες δυνατότητες και με πείσει ότι το ενδιαφέρον του είναι μεγαλύτερο από το δικό μου, τότε είναι αυτονόητο ότι θα του δώσω την σκυτάλη και την ευκαιρία. Δεν θα καταδίκαζα ποτέ την ομάδα και δεν θα περιόριζα τους στόχους της. Αν, όμως, δεν υπάρχει ενδιαφέρον, εγώ είμαι υποχρεωμένος να συνεχίσω το δύσκολο έργο. Μας ενδιαφέρει το καλό της ομάδας. Θα τολμήσω να πω ότι η ΑΕΛ είναι “μαγαζί γωνία”, γιατί έχει κοινό, πόρους και προσόντα.
Δεν ψάχνουμε για επενδυτές αλλά αν κάποιος ενδιαφέρεται πραγματικά, είμαστε ανοιχτοί σε προτάσεις. Ό,τι και να συμβεί σας διαβεβαιώ πως η ομάδα θα μπορεί να χτίσει το μέλλον της».
«Τεράστιο στοίχημα για την ΑΕΛ η εκμετάλλευση των ακαδημιών»
Ο κόσμος αναμένει την επάνοδο της ομάδας στα μεγάλα σαλόνια του ελληνικού ποδοσφαίρου, όχι μόνο με παραμονή στην κατηγορία αλλά με σταδιακή επιστροφή σε πρωταγωνιστικό ρόλο; Είναι μια τέτοια σκέψη ρεαλιστική;
«Η άνοδος της ΑΕΛ θα την βρει περισσότερο ενισχυμένη και έτοιμη από τις προηγούμενες χρονιές. Η ευθύνη είναι μεγάλη και πρέπει να παραμείνουμε προσγειωμένοι. Ο μέγιστος στόχος είναι η ιστορική ΑΕΛ να σταθεροποιηθεί στην μεγάλη κατηγορία. Η σύγκριση με τις ομάδες που κάνουν πρωταθλητισμό είναι άνιση. Δεν είναι κακό για το φίλαθλο κοινό να ονειρεύεται, όμως το δικό μας πλάνο είναι συγκεκριμένο.
Το τεράστιο πλεονέκτημα της ΑΕΛ είναι το φυτώριο που διαθέτει στις τάξεις της. Πλέον, λειτουργεί ως οργανωμένη ακαδημία και όχι ως αλάνα, όπως τις ένδοξες στιγμές της δεκαετίας του ’80. Παραλάβαμε ανύπαρκτες υποδομές στην ακαδημία και από τον πρώτο χρόνο της διοίκηση μας σημειώσαμε σημαντικές επιτυχίες. Την σεζόν 2022-23 η Κ15 έφτασε στο Final 4, την περσινή χρονιά το ίδιο πέτυχε η Κ17, ενώ φέτος η Κ19 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια. Ειδικότερα το τελευταίο, για εμένα είναι πολύ μεγάλο επίτευγμα, ανάλογο της ανόδου της πρώτης ομάδας.
Η Θεσσαλία και η κεντρική Ελλάδα συνεχίζει να παράγει ποδοσφαιρικά ταλέντα. Για εμάς είναι τεράστιο στοίχημα η “εκμετάλλευση” του συγκεκριμένου υλικού. Αν γίνει η ίδια ή ακόμα και περισσότερη δουλειά από τότε που αναλάβαμε, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει πως στο μέλλον θα αναγεννηθεί ένας νέος Μητσιμπόνας ή ένας νέος Καραπιάλης. Αυτό είναι κάτι που μπορεί να εξομαλύνει το χαοτικό κενό με τις ομάδες που στοχεύουν στον πρωταθλητισμό».
«Το ξέσπασμα του κόσμου της ΑΕΛ ήταν κοινωνικό»
Η προσέλευση του κόσμου της ΑΕΛ ξεπέρασε κάθε προσδοκία και κάθε προηγούμενο συγκριτικά με τα τελευταία χρόνια. Μπορούμε να υποθέσουμε ότι έπαιξε και αυτό τον δικό του καθοριστικό ρόλο στην επιτυχία της ομάδας;
«Το ξέσπασμα του κόσμου της ΑΕΛ δεν μπορεί να ερμηνευτεί, χρησιμοποιώντας μόνο αθλητικούς όρους. Ήταν ένα κοινωνικό ξέσπασμα. Ο κόσμος αναζητούσε έναν τρόπο να χαρεί και να διασκεδάσει. Αυτή η επιθυμία, σε συνδυασμό με την ταλαιπωρία της ομάδας τα προηγούμενα χρόνια, δημιούργησε το υπόβαθρο για ένα απρόσμενο ξέσπασμα. Ούτε εμείς οι ίδιοι δεν περιμέναμε αυτή την ενθουσιώδη αντίδραση του κόσμου.
Ο κόσμος της ΑΕΛ δεν συντελεί απλά ως 12ος παίκτης της ομάδας. Είναι εκείνο το στοιχείο που την κατατάσσει στις έξι κορυφαίες ομάδες της χώρας. Διαθέτει ένα πιστό και διαχρονικό κοινό, όπως ελάχιστες ομάδες στην Ελλάδα. Είναι ο κινητήριος μοχλός που μας δίνει περεταίρω επιρροή, οικονομική δύναμη και προσαυξάνει την επικοινωνία μας. Το μεγαλύτερο επίτευγμα στην τριετή θητεία μας, είναι η επανασυσπείρωση του κόσμου της ΑΕΛ».
Κλείνοντας, τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στους φίλους της ΑΕΛ που είχαν απομακρυνθεί από την ομάδα τα τελευταία χρόνια. Γιατί να επιστρέψουν τώρα;
«Επουλώσαμε πάρα πολλές πληγές, οι οποίες στα πέτρινα χρόνια της ομάδας λειτουργούσαν ως επιπρόσθετο εμπόδιο. Η ερασιτεχνική ΑΕΛ βρισκόταν σε δικαστικές διαμάχες, υπήρξε ρήξη με τους παλαίμαχους, δημιουργήθηκαν αντιπαλότητες ανάμεσα στον κόσμο των οργανωμένων.
Εμείς καταφέραμε και χτίσαμε την επιστροφή του κόσμου χάρη στη συνέπεια και την ειλικρίνεια μας. Δημιουργήθηκε μια νέα γενιά οπαδών, γεγονός το οποίο παράλληλα αποτελεί τεράστια προσφορά στην τοπική κοινωνία. Μπορεί η προηγούμενη διοίκηση να έδιωξε δύο γενιές φιλάθλων από το γήπεδο, όμως η τωρινή ξαναχτίζει αυτή την σχέση από την αρχή».
ΠΗΓΗ: sdna.gr
